بررسی تغییرات سمیت رنگزای راکتیو سیاه 5 و دیسپرس نارنجی 25 در طی فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته

در این تحقیق، کاهش سمیت محلول رنگی حاوی دو رنگزای تجاری متداول شامل راکتیو سیاه 5 و دیسپرس نارنجی 25 بعد از فرآیند های فوتولیز و التراسونولیز با کمک پراکسید هیدروژن با تاکید بر اثرات انواع عوامل مؤثر بر روی روند رنگبری و بازده تخریب رنگزا بررسی شد. ارزیابی میزان سمیت با استفاده از دافینا مگنا انجام گردید. نتایج نشان داد که هر دو رنگزا واجد سمیت بر روی دافینا مگنا هستند. فرآیندهای فوتولیز و التراسونولیز منجر به کاهش سمیت هر دو ماده رنگزا شدند و فوتولیز مؤثرتر از التراسونولیز بود. در صورتی که سمیت بعد از فرآیندهای التراسونولیز ـ پراکسید هیدروژن و فوتولیز ـ پراکسید هیدروژن حتی با حذف 100 درصد رنگزای راکتیو سیاه 5 افزایش یافت که دلیل آن احتمالاً مربوط به پراکسید هیدروژن در نمونه‌های مورد آزمایش می‌باشد.